KİRA SÖZLEŞMESİNDE ZORUNLU ARABULUCULUK ŞARTI: MANDATORY MEDIATION CONDITION IN THE RENTAL AGREEMENT

Ersin KOCAMAN

doi:10.5281/zenodo.16879834

Authors

Ersin KOCAMAN KTO Karatay Üniversity https://orcid.org/0009-0001-0426-5415

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.16879834

Keywords:

Rental law, lease agreement, mediation, compulsory mediation, trial clause.

Abstract

The mandatory mediation requirement stands out as a relatively new regulation in Turkish law. Initially, mediation was introduced as an optional mechanism, leaving the decision to the discretion and initiative of the parties involved. However, over time, considering the benefits and efficiency it provided in certain types of disputes, mediation has become a mandatory precondition for filing lawsuits in some cases. This process has progressed gradually with the aim of solidifying and expanding the place of alternative dispute resolution methods in our legal system. Indeed, the mandatory mediation requirement in lease law is also a new regulation introduced within the framework of the 7th Judicial Package. The nature of disputes arising from lease agreements, being based on the parties' voluntary legal relationships, makes such disputes more suitable for alternative dispute resolution methods such as mediation. Mediation emerges as a more efficient solution, both in terms of cost and time, allowing parties to come together and reach a mutual agreement. Recognizing this, the legislator introduced Article 18/B into the “Law on Mediation in Civil Disputes (HUAK)” through Law No. 7445, making mediation mandatory for disputes arising from lease agreements. This study seeks to explain, in general terms, the subject of mandatory mediation as a precondition for filing lawsuits in disputes related to lease agreements.

References

Akdi, M. (2023). Konut ve Çatılı İşyeri Kira Sözleşmesinde Sözleşme İlişkisi Devam Ederken Tarafların TBK m. 344 Hükmündeki Sınırlamayı Aşarak Belirledikleri Yeni Kira Bedeline Uygulanacak Hükümler. Sakarya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11(1), 377-402.

Aral, F. ve Ayrancı, H. (2015). Borçlar hukuku: Özel borç ilişkileri (11. Baskı). Yetkin Yayınları.

Aydın, İ. (2022). Ticari davalarda dava şartı olarak arabuluculuk. Oniki Levha Yayınevi.

Ayhan, F. (2013). İdarenin taraf olduğu kira sözleşmelerinin hukuki rejimi. Oniki Levha Yayıncılık.

Badur, E. (2021). Arabuluculuk Anlaşma Belgesinin Borçlar Hukuku Açısından Değerlendirilmesi. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 18, 49-87.

Baş, S. (2022). 6325 Sayılı kanun ile öngörülen dava açma yasağının bir istisnası olarak arabuluculuk anlaşma belgesinin iptali. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 13(1), 176-189.

Burcuoğlu, H. (1993). Yargıtay kararları ışığında 6570 sayılı yasaya göre kiracının tahliye edilmesi. Filiz Kitabevi.

Büyükay, F. (2017). Arabuluculuk anlaşmalarında icra edilebilirlik şerhi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Erciyes Üniversitesitesi.

Çengel, İ. (2020). İş hukukunda zorunlu arabuluculuk. Aristo Yayınevi

Dür, O. (2017). Arabuluculuk faaliyeti ve arabulucuların hak ve yükümlülükleri. Adalet Yayınevi.

Ekmekçi, Ö., Özekes, M., Atalı, M. ve Seven, V. (2019). Hukuk uyuşmazlıklarında arabuluculuk. On İki Levha Yayınları.

Eren, E. (2024). Arabuluculuk ve tahkim. Platon Hukuk Yayınevi.

Eren, F. (2022). Borçlar hukuku özel hükümler (10. Baskı). Yetkin Yayınları.

Esen Habiboğlu, S. (2023). İcra hukuku davalarında dava şartı arabuluculuk [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ufuk Üniversitesi.

Eser, E. (2024). İş davalarında süreç adaleti kuramının etkinliliği, arabuluculuk kurumunun etkisi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Erciyes Üniversitesi.

Gülgün, I. (2003). Alternatif Uyuşmazlık Çözümü (Medeni Yargıya Alternatif Yöntemler). Seçkin Yayıncılık.

Gündoğdu, S. B. (2023). Kira uyuşmazlıklarında dava şartı arabuluculuk uygulaması üzerine bazı düşünceler. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 6(2), 851-880.

İlhan, O. (2020). Arabuluculuk sözleşmesi. Seçkin Yayınları.

Kantarcıoğlu, S. (2023). Medeni usul hukukunda dava şartlarının incelenmesi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi

Keleş, Ö. (2024). Kira ilişkisinden doğan uyuşmazlıklarda zorunlu arabuluculuk [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Afyon Kocatepe Üniversitesi.

Kılıçoğlu, A.M. (2020). Arabuluculuk sözleşmeleri. Turhan Yayınevi.

Kılınç, A. (2023). Güncel yargı kararları ışığında ticari dava niteliğindeki kira sözleşmesi ile ilgili uyuşmazlıklarda görevli mahkemenin belirlenmesi üzerine bir değerlendirme. Regesta, 8(1), 19-50.

Koçyiğit, İ. ve Bulur, A. (2019). Ticari uyuşmazlıklarında dava şartı arabuluculuk. ARCS Matbaacılık.

Kökdemir, D. ve Sığrı, Ü. (2019). Çatışma teorisi. Yeşilırmak, A., Kekeç, E. ve Bulur, A. (Ed). Temel arabuluculuk eğitim kitabı içinde (ss.11-24). Arcs Matbaacılık.

Kurt, R. (2018). İş yargısında “arabuluculuk”. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 2018(135), 405-444.

Kuru, B. ve Aydın, B. (2021). Medeni usul hukuku el kitabı, Cilt 1 (2. Baskı). Yetkin Yayınevi.

Metiner Işık, A. (2022). Konut ve çatılı işyeri kiralarında kira bedelinin tespiti [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Yeditepe Üniversitesi.

Öz, T. (ed.), (2023). Borçlar hukuku özel hükümler. Seçkin Yayınları.

Özbek, M.S. (2016). Alternatif uyuşmazlık çözümü (4. Baskı). Yetkin Yayınları.

Özkul, B. (2024). Kira uyuşmazlıklarında arabuluculuk [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ufuk Üniversitesi.

Pekcanıtez, H. (2017). Pekcanıtez usûl medeni usûl hukuku, Cilt: II (15. Baskı). On İki Levha Yayıncılık.

Pekcanıtez, H., Atalay, O. ve Özekes, M. (2024). Medeni usûl hukuku ders kitabı (12. Baskı). On İki Levha Yayıncılık.

Pekcanıtez, H., Özekes, M., Akkan, M. ve Taş Korkmaz, H. (2017). Medenî usul hukuku Cilt I (15. Baskı). On İki Levha Yayıncılık.

Şanal Görgün, L., Börü, L. ve Kodakoğlu, M. (2021). Medenî usûl hukuku. (Tamamen Değiştirilmiş ve Güncellenmiş 10. Baskı). Yetkin Yayınları.

Taner Çoşkun, A. (2024). İş uyuşmazlıklarında arabuluculuk türleri ve karşılaştırılması [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İzmir Ekonomi Üniversitesi.

Tanrıver, S. (2011). Hukuk uyuşmazlıklarında arabuluculuk kanunu tasarısının getirdikleri ve değerlendirilmesi, makalelerim II (2006-2010). Adalet Yayınevi.

Tanrıver, S. (2021). Medeni usul hukuku, Cilt 2. Yetkin Yayıncılık.

Tarkan, S. (2021). Alternatif uyuşmazlık çözüm yolları kapsamında ticari uyuşmazlıklarda dava şartı arabuluculuk [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ondokuz Mayıs Üniversitesi.

Taşpolat Tuğsavul, M. (2012). Arabuluculuk kanun tasarısı çerçevesinde Türk hukukunda arabuluculuk. Yetkin Yayınları.

Terzi Kahraman, S. (2024). Arabuluculuk faaliyetinin anlaşma ile sona ermesi [Doktora Tezi]. Kadir Has Üniversitesi.

Tutumlu, M.A. (2023). Arabuluculuk tutanağının iptali davası ve arabuluculuk tutanağının denetlenmesi. Terazi Hukuk Dergisi, 18(202), 127-135.

Üçer, A. (2020). Tapu kütüğüne yapılacak şerhler ve hükümler [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Aydın Üniversitesitesi.

Yalman, S. (2006). Türk-İsviçre hukukunda sözleşme görüşmelerinden doğan sorumluluk. Seçkin Yayınları.

Yazıcı Tıktık, Ç. (2013). Arabuluculukta gizliliğin korunması. Oniki Levha Yayınları.

Yılmaz, E. (2016). İcra ve iflas kanunu şerhi. Yetkin Yayınları.

Yılmaz, E., Arslan, R., Taşpınar Ayvaz, S. ve Hanağası, E. (2018). Medeni usul hukuku (4. baskı). Yetkin Yayınları.

Zevkliler, A. ve Gökyayla, E. (2021). Borçlar hukuku özel borç ilişkileri (21. Bası). Vedat Kitapçılık.

https://www.corpus.com.tr

https://adb.adalet.gov.tr/Resimler/SayfaDokuman/532021164348adbg%C3%B6r%C3%BC%C5%9F1.pdf, 12.12.2024.

MANDATORY MEDIATION CONDITION IN THE RENTAL AGREEMENT