ORMAN OKULLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR EĞİTİM VE EKOLOJİK OKURYAZARLIK ÜZERİNDEKİ ROLÜ
THE ROLE OF FOREST SCHOOLS ON SUSTAINABLE EDUCATION AND ECOLOGICAL LITERACY
Özet Görüntüleme: 323
/ 
PDF İndirme: 137
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.11617277Anahtar Kelimeler:
Orman okulu, sürdürülebilir eğitim, ekolojik okuryazarlık, doğa temelli eğitim, çevresel farkındalık, sürdürülebilir yaşam, ekosistemler, Türkiye’deki orman okulu uygulamaları.Özet
Orman okulları, sürdürülebilir eğitim ve ekolojik okuryazarlık konularında önemli bir role sahiptir. Bu eğitim modeli, doğayla iç içe bir öğrenme ortamı sunarak öğrencilerin çevresel farkındalıklarını artırmayı ve sürdürülebilir yaşam becerilerini geliştirmeyi hedefler. Türkiye’deki orman okulu uygulamaları, bu amaçlar doğrultusunda hayata geçirilmiş ve öğrencilere doğa temelli eğitim sunarak ekolojik okuryazarlıklarının artırılmasında önemli katkılar sağlamıştır.
Sürdürülebilir eğitim, bireylerin çevresel, ekonomik ve sosyal boyutlarıyla sürdürülebilirlik konularında bilinçlenmelerini ve bu bilinç doğrultusunda yaşam tarzlarını şekillendirmelerini amaçlar. Orman okulları, sürdürülebilir eğitimi pratiğe dökerek, öğrencilere doğrudan deneyimleme ve uygulama fırsatları sunar. Bu bağlamda, Türkiye’deki orman okulu uygulamaları, öğrencilerin sürdürülebilirlik konusunda bilinçlenmelerine ve bu bilinçle hareket etmelerine olanak tanır.
Ekolojik okuryazarlık, bireylerin ekosistemler ve insan faaliyetlerinin bu ekosistemler üzerindeki etkileri hakkında bilgi sahibi olmalarını ve bu bilgiyi yaşamlarında uygulayabilme becerisini ifade eder. Orman okulları, ekolojik okuryazarlığın geliştirilmesinde etkili bir eğitim modelidir. Türkiye’deki orman okulu uygulamaları, öğrencilere ekosistemleri yakından tanıma ve doğayla uyum içinde yaşamayı öğrenme fırsatı sunar. Bu sayede, öğrenciler doğanın döngülerini ve insan faaliyetlerinin bu döngüler üzerindeki etkilerini daha iyi anlayabilirler. Orman okulları ayrıca, öğrencilerin sürdürülebilir yaşam becerilerini geliştirmelerine de katkı sağlar. Doğa temelli eğitimler, öğrencilerin doğayla olan bağlarını güçlendirir ve onlara çevreyi koruma bilinci aşılar. Türkiye’deki orman okulu uygulamaları, öğrencilere bu becerileri kazandırarak, sürdürülebilir bir gelecek için bilinçli bireyler yetiştirilmesine katkıda bulunur.
Sonuç olarak, orman okulları, sürdürülebilir eğitim ve ekolojik okuryazarlık konularında önemli bir role sahiptir. Türkiye’deki orman okulu uygulamaları, bu eğitim modelinin yaygınlaştırılması ve eğitim sistemine entegrasyonunun sağlanması açısından büyük bir potansiyele sahiptir. Orman okulları, öğrencilerin çevresel farkındalıklarını artırarak, sürdürülebilir yaşam becerilerini geliştirmelerine ve ekolojik okuryazarlıklarını artırmalarına olanak tanır. Bu bağlamda, orman okullarının daha fazla desteklenmesi ve yaygınlaştırılması gerektiği vurgulanmalıdır.
Referanslar
Ahi, B. (2015). Okul öncesi eğitim programına kaynaştırılan çevre eğitimi programının çocukların çevre kavramı hakkındaki zihinsel model gelişimine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara.
Akçay, İ. (2006). Farklı ülkelerde okul öncesi öğrencilerine yönelik çevre eğitimi. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Atasoy, E. (2006). Çevre için eğitim ve çocuk-doğa etkileşimi. Bursa: Ezgi
Başbay, M., ve Atmaca, E. (2022). Investigating forest school implementations with the views of stakeholders. Current Research in Education, 5(1),72-100.
Bayraktar, H., ve Fırat, T. (2020). İlkokul öğrencilerinin çevre farkındalıkları. Uluslararası Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırma Dergisi, 3(1), 52-71.
Berberoğlu, H., ve Uygun, S. (2013). Sınıf dışı eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki gelişiminin incelenmesi. Mersin Journal of the Faculty of Education, 9(2), 33-42.
Blackwell, S. (2015), The archimedes forest schools model. Archimedes Earth Press.
Borradaile, L. (2006). Report to forestry commission Scotland and forest education initiative Scotland. Forestry Commission Scotland.
Çavuş, Ş. (2004). Problem çözme becerisinin temel felsefesi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi,10, 160-171.
Collado, S., Staats, H., and Corraliza, J. A. (2013). Experiencing nature in children’s summer camps: Affective, cognitive and behavioural consequences. Journal of Environmental Psychology, 33, 37–44.
Durkan, N., Güngör, H., Fetihi, L., Erol, A., ve Gülay-Ogelman, H. (2015). Comparison of environmental attitudes and experiences of five-year-old children receiving preschool education in the village and city centre. Early Child Development and Care, 186(8), 1327- 1341.
Eroğlu, S. B. (2018), İstanbul’da bir devlet anaokulu’ndaki orman okulu programının incelenmesi . Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Buldur 305
Genç, H. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının çoklu zekâ alanları ile çevreye karşı tutumlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
Gerrish, M. K. (2014). An examination of teachers’ lived experiences while working at naturebased preschool programs. Unpublished Doctoral Dissertation, Walden University, USA.
Gülay, H. (2011). Reliability and validity studies of the Turkish version of the Children’s Attitudes toward the Environment Scale-Preschool Version (CATESPV) and the analysis of children’s pro environmental behaviors according to different variables. Asian Social Science, 7(10), 229-240.
Harris, F. (2017). The nature of learning at forest school: practitioners’ perspectives. International Journal of Primary, Elementary and Early Years Education, 45(2), 272- 291.
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
Kesicioğlu, S., ve Alisinanoğlu, F. (2009). 60-72 aylık çocukların çevreye karşı tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 37-48.
Kiewra, C., and Veselack, E. (2016). Playing with Nature: Supporting Preschoolers’ Creativity in Natural Outdoor Classrooms. International Journal of Early Childhood Environmental Education, 4(1), 70-95.
Mackinder, M. (2017). Footprints in the woods: Tracking’a nursery child through a Forest School. Session. Education 3-13 International Journal of Primary Elemantary and Early Years Education 45(2), 176-190.
Morrison, G., S. (2003). Fundamentals of early childhood education (3rd ed.). Merrill Prentice Hall: New Jersey.
Nawaz, H., ve Blackwell, S. (2014). Perceptions about forest schools: Encouraging and promoting Archimedes Forest Schools. Educational Research and Reviews, 9(15), 498- 503.
O’Brien, L., ve Murray, R. (2007). Forest School and its impacts on young children: Case studies in Britain. Urban Forestry and Urban Greening, 6(4), 249-265.
O’Brien, L. (2009). Learning outdoors: the Forest School approach. Education , 37(1), 45-60.
Okur-Berberoğlu, E. O. B., ve Uygun, S. (2013). Sınıf dışı eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki gelişim durumunun örgün ve yaygın eğitim kapsamında incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 32-42.
Pramling- Samuelsson, I., (2011). Why we should begin early with ESD: The role of Early Childhood Education. International Journal of Early Childhood, 43(2),103-118.
Ridgers, N. D., Knowles, Z. R., ve Sayers, J. (2012). Encouraging play in the natural environment: A childfocused case study of Forest School. Children’s Geographies, 10(1), 49-65.
Rivkin, M. S. (1995). The great outdoors: Restoring children’s right to play outside. National Association for the Education of Young Children, 2(1), 1509.
Roe, J. ve Aspinall, P. (2011). The restorative outcames of forest school and conventional school in young people with good and poor behaviour. Urban Forestry and Urban Greening, 10(3), 205-212.
Slade, M., Lowery, C., ve Bland, K. (2013). Evaluating the impact of forest schools: A collaboration between a university and a primary school. Support for Learning, 28(2).
Soydan, S., ve Samur, A. O. (2014). A comparative study on the environmental attitudes of60 66- month-old children and their mothers. Mevlana International Journal of Education, 4(2). 27-36.
Taşdemir, Z.(2021). Ekoloji-Ekonomi Etkisi: Neoklasik Çevre İktisadi ile Ekonomik İktisadi Düşünce Birbirini Tamamlıyor mu? Ekonomi, Politika & Finans Araştırmaları Dergisi, 2021, 6(2): 356-370
Thomas, I.(2009).Critical Thinking, Transformative Learning, Sustainable Education, And Problem-Based Learning İn Universities. Journal of Transformative Education, 7(3), 245- 264.
Tuncer, G. Ertepinar H., Tekkaya C., ve Sungur, S. (2005). Environmental attitudes of young people in Turkey: Effects of school type and gender. Environmental Education Research, 11, 215–233.
Waite, S., Davis, B. ve Brown, K. (2006). Forest school principles: ‘Why we dowhat we do’. Report University of Plymouth, Plymouth.
Warden, C. (2012). Nature kindergartens and forest schools. Perthshire, Scotland: Mindstretchers.
Wilson, R. (1996). The development of the ecological self. Early Childhood Education Journal, 24(2) 121-123.
Yılmaz, O., Boone, W. J. and Anderson, H. O. (2004). Views of elementary and middle school Turkish students toward environmental issues. International Journal of Science Education, 26, 1527-1546.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
