ÖĞRETMENLERİN PSİKOLOJİK SAĞLAMLIKLARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE ANALİZ EDİLMESİ
Özet Görüntüleme: 192
/ 
PDF İndirme: 126
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7926197Anahtar Kelimeler:
Öğretmen, psikoloji, sağlamlık, psikolojik sağlamlık, çeşitli değişkenlerÖzet
Araştırmanın genel amacı, Türkiye’de görev yapan öğretmenlerin psikolojik sağlamlık düzeylerinin belrilemektir. Bunun yanında araştırmada öğretmenlerin psikolojik sağlamlık düzeylerinin cinsiyete, mesleki kıdeme ve öğrenim durumuna göre anlamlı bir değişikliğin olup olmadığının belirlenmesi de amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2022-2023 eğitim öğretim yılında Hatay ilindeki kamu okullarında görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırma örneklemini ise evrende yer alan öğretmenler arasından “Basit Seçkisiz Örnekleme” yöntemi ile belirlenen 322 öğretmen oluşturmaktır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Araştırmada toplanan verilerin, normal dağılım şartını yerine getirmesinden dolayı betimsel istatistiki yöntemlerle birlikte Bağımsız Örneklemler t-Testi ve ANOVA gibi parametrik testler kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada öğretmenlerin psikolojik sağlamlıklarına ilişkin hayatımdaki olumsuzlukların etkisinden kurtulmam uzun zaman almadığı, kötü birşeyler olduğunda bunu atlatmanın öğretmenler için zor olmadığı belirlenmiştir. Ayrıca araştırmada öğretmenlerin psikolojik sağlamlıklaırnın cinsiyete göre istatistiki açıdan erkek öğretmenler lehine, öğrenim durumuna göre lisans mezunu öğretmenler lehine olduğu belirlenmiştir. Mesleki kıdeme göre ise mesleki kıdemi az olan öğretmenlerin psikolojik sağlamlıklarının düşük olduğu belirlenmiştir.
Referanslar
Aydoğdu, T. (2013). Bağlanma stilleri, başa çıkma stratejileri ile psikoloji dayanıklılık arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Basım, H. N. ve Çetin, F. (2011). Psikolojik dayanıklılığın iş tatmini ve örgütsel bağlılık tutumlarındaki rolü. The Journal of İndustrial Relations and Human Resources, 13(3).
Luthar, SS, Cicchetti, D., & Becker, B. (2000). Dayanıklılığın yapısı: Gelecekteki çalışmalar için kritik bir değerlendirme ve yönergeler. Çocuk gelişimi, 71(3), 543-562.
Besler, E. (2006). Mesleki ve teknik eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerde tükenmişliğin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Börekçi, D. Y. ve Gerçek, M. (2018). Resilience kavramının sosyal bilimlerde türkçe kullanımları bağlamında değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30, 46-47.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E, Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Connor, K. M., Davidson, J.R. (2003). Development of a new resilience scale: The connor davidson resilience scale (CD-RISC). Depression And Anxiety, 18, 76-82.
Doğan, B. B. (2020). Okul psikolojik danışmanlarının (rehber öğretmenlerinin) psikolojik sağlamlık, özyeterlik ve iş doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
Doğan, T. (2015). Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği'nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness and Well-Being, 3(1), 93-102.
Eminağaoğlu, N. (2006). Güç koşullarda yaşayan sokak çocuklarda dayanıklılık (sağlamlık). Doktora tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
Garmezy, N. (1991). Resilience in children’s adaptation to negative life events andstressed environments. Pediatric Annals, 20, 459-466.
Gizir, C. A. (2004). Akademik sağlamlık: yoksulluk içindeki sekizinci sınıf öğrencilerin akademik başarılarına katkıda bulunan koruyucu faktörlerin incelenmesi. Doktora tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Gizir, C. A. (2007). Psikolojik sağlamlık, risk faktörleri ve koruyucu faktörler üzerinde bir derleme çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28), 113-128.
Gizir, C. A., Aydın, G. (2006). Psikolojik sağlamlık ve ergen gelişim ölçeğinin uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 26, 87- 99.
Greene, R. (2002). Human behavior theory: A resilience orientation. Policy and Research, 1- 28.
Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Gürgan, U. (2006). Grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin yılmazlık düzeylerine etkisi. Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kalaycı, Ş. (2017). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Dinamik Akademi Yayınları.
Karaırmak, Ö. (2006). Psikolojik sağlamlık, risk faktörleri ve koruyucu faktörler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 129-142.
Karaırmak, Ö. (2007). Deprem yaşamış bireylerde psikolojik sağlamlığa etki eden kişisel faktörlerin incelenmesi: bir model test etme çalışması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). ODTÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi (36. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Masten, A. S. (2011). Resilience in children threatened by extreme adversity: framework for research, practice and translational synergy. Development And Psychopathology, 23, 493–506.
Masten, A.S., Obradovic, J. (2006). Competence and resilience in development. Annals Of The New York Academy Of Sciences, 1094, 13–27.
Öğülmüş, S. (2001). Bir kişilik özelliği olarak yılmazlık. I. Ulusal Çocuk Ve Suç Sempozyumu: Nedenler ve Önleme Çalışmaları, 29-30 Mart, Ankara.
Özbağır, T. (2019). Öğretmenlerde psikolojik dayanıklılığının duygusal zekayla pozitif öğretmen özellikleriyle ve demografik değişkenlerle ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Özcan, B. (2005). Anne-babaları boşanmış ve anne-babaları birlikte olan lise öğrencilerinin yılmazlık özellikleri ve koruyucu faktörler karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Smith, J. L., Hollinger-Smith, L. (2008). Savoring, resilience, and psychological well-being in older adults. Aging Ment Health, 19(3), 192-200.
Stewart, M., Reid, G. J., Mangham, C. (1997). Fostering children’s resilience. Journal Of Pediatric Nursing, 12(1), 21-31.
Tabachnick, B.G., & Fidell, L.S. (2013). Using multivariate statistics. (6. edition). Pearson Education.
Terzi, Ş. (2005). Öznel iyi olmaya ilişkin dayanıklılık modeli. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Terzi, Ş. (2006). Kendini toparlama gücü ölçeğinin uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 26, 77- 86.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
