Sosyal Turizm Unutuluyor, Turizmin Tek Amacı Döviz Kazanmak Mıdır?
Özet Görüntüleme: 406
/ 
PDF İndirme: 295
DOI:
https://doi.org/10.51293/socrates24-189Anahtar Kelimeler:
Sosyal Turizm, KonyaaltıÖzet
Turizm sektörü, ülkelerin kalkınmasında ekonomik sebepler başta olmak üzere önemli bir yere sahiptir. Dezavantajlı grup olarak ifade edebileceğimiz ekonomik gücü zayıf olan kesimin turizm faaliyetlerinden mahrum kalması sosyal entegrasyonun güçleşmesine sebep olmaktadır. Bu nedenle turizm faaliyetlerine herkesin katılımının sağlanabilmesi için sosyal turizme ağırlık verilmesi gerekir. Bu çalışma, Antalya ilinin Konyaaltı ilçesinde yaşayan şehirsel ve kırsal mahallelerdeki yerel halkın turizm faaliyetlerine katılımlarını ve katılmalarına engel olan unsurlar varsa ortaya konulmasını amaçlanmaktadır. Bu çalışmada nicel araştırma yöntemine başvurulmuştur. Çalışmada 43 sorudan oluşan anket formundan veriler elde edilmiştir. Saha çalışmaları 2022 yılı Nisan- Ekim aylarında görüşmeyi kabul eden 117 kişiye anket uygulanmıştır. 45 adet anket formu ön kabul koşulları sağlamadığı gerekçesiyle toplamda 72 katılımcının veri analize dâhil edilmiştir. Görüşmelerden elde edilen veriler istatistik paket programında analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre turizmin başkenti olarak ifade edilen Antalya ilinin önemli destinasyon noktalarından olan Konyaaltı ilçesinin şehirsel ve kırsal mahallelerinde yaşayan halkın %72,8’i tatil yapmak amacıyla Konyaaltı turizm bölgesine gelmediği ve ekonomik sebepler başta olmak üzere çeşitli sebeplerden dolayı bu zamana kadar tatil yapmak amacıyla ilçenin turizm potansiyelinden yerel halkın faydalanamadığı ortaya çıkmıştır. Bu nedenle yerel halkın turizm faaliyetlerine katılım oranlarının artmasının sağlanabilmesi için çeşitli kurum ve kuruluşlar tarafından bireylerin desteklenmesi gerekmektedir.
Referanslar
Akdemir, H. (2020). Sosyal Turizme Yeni Bir Bakış: Türkiye’nin Alternatif Kamp İncelemesi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(2):1328-1343.
Akış, A. (2007). Alanya’da Turizm Ve Turizmin Alanya Ekonomisine Etkisi . Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , (17) , 15-32 .
Bahar, O. (2006). Turizm Sektörünün Türkiye’nin Ekonomik Büyümesi Üzerindeki Etkisi: VAR Analizi Yaklaşımı . Yönetim ve Ekonomi Dergisi , 13 (2) , 137-150 .
Bas, D. (1993). Sosyal ve Kültürel Turizm. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 4 (4) , 13-14 .
Berberoğlu, B. (2020). Akdeniz Ülkeleri’nde Turizmin Ekonomiye Katkısı ve Türkiye’nin Konumu . Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi , 4 (2) , 200-221.
Bıçkı, D., Ak, D. ve Özgökçeler, S. (2013). Avrupa’da ve Türkiye’de Sosyal Turizm. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31; 49-73.
Çakır, P. (2001). Turizmin Ekonomiye Katkısı Üzerine Genel Bir Yaklaşım . Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 17 (1) , 377-393 .
Çakmak, F. & Yılmaz, Ö. (2018). Turizmin İktisadi Sürdürülebilirliği Açısından Kış Turizmi . Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 11 (1) , 267-286.
European Economic and Social Comittee (2006). Opinion of European Economic and Social Comittee on Social Tourism and Europe, Ofiicial Journal of the European Union, 2006/C, 318/12.
Gülersoy, Ç. (1962). “Sosyal Turizm”. Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu Yayını, İstanbul.
Haulot, A. (1981). Social tourism: Current dimensions and future developments. International Journal of Tourism Management, 2(3), 207-2012.
Hepaktan, E. ve Çınar, S. (2010). Turizm Sektörünün Türkiye Ekonomisi Üzerindeki Etkileri. 8 (2), 135-154.
Kalkınma Planları, 1985. a.g.e.
Kızılgöl, . A. & Erbaykal, E. (2008). Türkiye’de Turizm Gelirleri İle Ekonomik Büyüme İlişkisi: Bir Nedensellik Analizi . Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 13 (2) , 351-360 .
Kızılırmak, İ., Ertuğral, S. M. (2012). Sosyal Turizmin Gelişiminde Yerel Yönetimlerin Rolü ve Yapılan Uygulamalar. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (2), 33-53.
Kizilirmak, İ. & Mugan Ertuğral, S. (2012). Sosyal Turizmin Gelişiminde Yerli Yönetimlerin Rolü Ve Yapılan Uygulamalar. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (2), 33-53.
Kozak, N. ve diğerleri, (2001), Genel Turizm Đlkeler-Kavramlar, Detay Yayınları :28, 5. Baskı, Ankara.
Lanquar, R. ve Raynouard, Y. (1978). Le Tourisme Social, Que sais-je? Birinci Basım. France: Presses Universitaires de France.
McCabe, S. (2009). Who needs a holiday? Evaluating social tourism. Annals of Tourism Research, 36(4), 667-688.
McCabe, S. (2015). Is the UK being left behind? Current trends in social tourism in Europe and beyond, commissioned by Family Holiday Association. UK: Laurance Paper Co.
Özgökçeler, S. ve Bıçkı, D. “Bir Turizm Hakkı Olarak Sosyal Turizm ve Engelliler”. Uluslararası Katılımlı VII. Ulusal Sosyoloji Kongresi. Yeni Toplumsal Yapılanmalar: Geçişler, Kesmeler, Sapmalar Bildiri Kitabı I. 2-5 Ekim 2013, Muğla.
Polat, S. (2018). A Socıal Tourısm Proposal For Munıcıpalıtıes 4t: Twın Towns Twın Tourısts. ICSER- International Center of Social Science & Education Research.
Resmî gazete, 5747 Büyükşehir Yasası.
Sarı, C. (2007). Antalya'nın Alternatif Turizm Kaynakları ve Geleceği. Yayınlanmış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Topallı, N. (2015). Turizm Sektörünün Türkiye’nin Ekonomik Büyümesi Üzerindeki Etkisi: 1963-2011 . Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi , (14) , .
Turgut, E. , Uçan, O. & Başaran, N. (2021). Turizm Sektörünün Türkiye Ekonomisine Etkisi: ARDL Sınır Testi Yaklaşımı . Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , (45) , 144-159.
Usta, Ö. (1982). “Sosyal Turizm”, İstiklal Matbaası, İzmir.
İnternet Kaynakları
https://www.harita.gov.tr/il-ve-ilce-yuzolcumleri (14.07.2022)
https://www.bingol.edu.tr/media/204988/sayt-bolum8-Sosyolojide-Nicel-ve-Nitel-Arastirma-Yontemleri.pdf (14.07.2022)
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
