E-GOVERNMENT SERVICES IN PUBLIC ADMINISTRATION IN TÜRKİYE: USER OPINIONS ON THE MINISTRY OF HEALTH MHRS SYSTEM

TÜRKİYE’DE KAMU YÖNETİMİNDE E-DEVLET HİZMETLERİ: SAĞLIK BAKANLIĞI MHRS SİSTEMİNE İLİŞKİN KULLANICI GÖRÜŞLERİ


Abstract views: 8 / PDF downloads: 1

Authors

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.18084720

Keywords:

Digitalization, Health, E-Government, Public Administration, MHRS

Abstract

The research aimed to evaluate MHRS user experiences in the context of public administration principles and to identify the strengths and weaknesses of the system. In the research carried out with the qualitative research method, the opinions of the participants were consulted with the help of an interview form. As a result of the interviews with fifteen participants, five main themes were identified: system usage and accessibility, service quality and user experience, digital transformation and public service perception, inclusion and digital inequalities, security and future prospects. The findings revealed that MHRS has brought about a significant transformation in access to public health services but brings technical, social, and managerial challenges. It has been determined that proxy use is widespread, different experiences are experienced according to digital literacy levels, and technical glitches due to system density negatively affect user satisfaction. Although the system offers advantages in terms of time management, the difficulty of finding an appointment outside of working hours has been seen as a significant issue. It has been revealed that elderly individuals and users with low digital literacy levels have serious difficulties in using the system, and accessibility features for disabled individuals are lacking. In line with the results of the research, it was recommended to increase the system infrastructure capacity, create flexible appointment times, develop policies to reduce digital inequalities, implement transparent communication strategies on data security, organize staff training programs, improve the user interface and improve the digital literacy skills of citizens.

References

Ahlan, A. R., & Ahmad, B. I. (2015). User acceptance of health information technology (HIT) in developing countries: A conceptual model. Procedia Technology, 16, 336-343.

Akbolat, M., & Işık, O. (2010). Bilgi teknolojileri ve hastane bilgi sistemleri kullanımı: Sağlık çalışanları üzerine bir araştırma. ResearchGate, 365-389.

Akcagündüz, E. (2013). Türkiye’de e Devlet sistemine farklı bir bakış: e Devlet ve tasarruf ilişkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(2), 127-140.

Aksu, M. Ç., Ateş, Y., Yaman, H., & Karaman, E. (2018). Merkezi hekim randevu sistemi için öneriler. 5th International Management Information Systems Conference, 89-98. Ankara, Türkiye: Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi.

Akyüz, M., Omaç, M., Taşlıyan, M., & Murat, E. (2010). Sağlık hizmetlerinde hasta ve çalışan memnuniyet değerlendirilmesi: Malatya Devlet Hastanesinde bir alan çalışması. 11. Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler Kitabı, 1, 389-399.

Alagöz, M. A. (2013). Kamu hastanelerinde kuyruk, randevu sistemleri: Merkezi hastane randevu sistemi (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Beykent Üniversitesi). İstanbul Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ss. 114-123.

Alshibly, H. H. (2014). Evaluating e-HRM success: A validation of the information systems success model. International Journal of Human Resource Studies, 4(3), 107-124.

Arslan, F. (2011). Hastaneye muayene için gelen hastaların bekleme süreleri ile ilgili kuyruk modelleri ve analitik bir uygulama (Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi). Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ss. 78-89.

Aydın, T., Aydın, A. Ş., Köksal, Ö., Özdemir, F., Kulaç, S., & Bulut, M. (2010). Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Servisine başvuran hastaların özelliklerinin ve acil servis çalışmalarının değerlendirilmesi. Akademik Acil Tıp Dergisi, 163-168.

Baştan, S., & Gökbunar, R. (2004). Kamu hizmetlerinin sunumunda e Devletle ilgili yeni gelişmeler: Tümleşik e Devlet sistemlerine doğru. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 71-89.

Bélanger, F., & Carter, L. (2008). Trust and risk in e-government adoption. The Journal of Strategic Information Systems, 17(2), 165-176.

Bradburn, N. M., Rips, L. J., & Shevell, S. K. (1987). Answering autobiographical questions: The impact of memory and inference on surveys. Science, 236(4798), 157-161.

Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77-101.

Chircu, A. M. (2008). E-government evaluation: Towards a multidimensional framework. Electronic Government, An International Journal, 5(4), 345-363.

Demirel, D. (2006). E Devlet ve dünya örnekleri. Sayıştay Dergisi, 61, 83-118.

Denhardt, J. V., & Denhardt, R. B. (2007). The new public service: Serving, not steering. M.E. Sharpe.

Elibol, M. Ç. (2008). E hastane sistemlerinin incelenmesi ve JAVA teknolojileri ile e hastane uygulaması geliştirilmesi (Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi). Başkent Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 112-124.

Elo, S., & Kyngäs, H. (2008). The qualitative content analysis process. Journal of Advanced Nursing, 62(1), 107-115. https://doi.org/10.1111/j.1365-2648.2007.04569.x

Güleş, H. K., & Özata, M. (2005). Sağlık bilişim sistemleri (1. basım). Nobel Yayıncılık, 78-89.

Hargittai, E. (2010). Digital na(t)ives? Variation in internet skills and uses among members of the “net generation”. Sociological Inquiry, 80(1), 92-113.

İldan, M. (2021). Sağlık Bakanlığı Kamu Hastaneler Genel Müdürlüğü [Rapor]. Sağlık Bakanlığı, 64-72.

Kartal, Y. E. (2015). Diş tedavi hizmetlerinde kullanılan Merkezi Hekim Randevu Sisteminin diş hekimlerince değerlendirilmesine ilişkin bir çalışma (Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 99-108.

Kavuncubaşı, Ş., & Yıldırım, S. (2018). Hastane ve sağlık kurumları yönetimi. Ankara: Siyasal Kitabevi, 56-63.

Kıraç, R. (2019). Hastane randevu sistemlerinin hastalar açısından değerlendirilmesi. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 189-195.

Klievink, B., Romijn, B. J., Cunningham, S., & de Bruijn, H. (2017). Big data in the public sector: Uncertainties and readiness. Information Systems Frontiers, 19(2), 267-283.

Koç, Ş. (2020). Dördüncü sanayi devriminin dünyaya ve Türkiye’ye ekonomik yansımaları (Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 74-83.

Kurşun, A., & Kaygısız, E. G. (2018). Merkezi hekim randevu sistemi uygulamalarına yönelik memnuniyet ve erişilebilirlik düzeyinin belirlenmesi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1-10.

Lean, O. K., Zailani, S., Ramayah, T., & Fernando, Y. (2009). Factors influencing intention to use e-government services among citizens in Malaysia. International Journal of Information Management, 29(6), 458-475.

Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). SAGE Publications.

Mutluay, E., & Özdemir, L. (2014). Sağlık bilişim sistemleri kapsamında hemşirelik bilişiminin kullanımı. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 22(3), 23-32.

Niehaves, B., & Plattfaut, R. (2014). Internet adoption by the elderly: Employing IS technology acceptance theories for understanding the age-related digital divide. European Journal of Information Systems, 23(6), 708-726.

Nielsen, J. (2012). Usability 101: Introduction to usability. Nielsen Norman Group.

Oyman, F. (2019). Merkezi hekim randevu sistemi (MHRS) ve devam eden muayene çalışma cetvelleri (DEMC)’nin romatoloji polikliniğinde hasta devamsızlığına etkisi (Yüksek Lisans Tezi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi), 142-149.

Öztaş, D. (2016). Bir eğitim ve araştırma hastanesinde merkezi hekim randevu sistemini kullanan hastaların memnuniyet düzeylerinin ölçülmesi. Ankara Medical Journal, 16(3), 293-302.

Patton, M. Q. (2014). Qualitative research & evaluation methods (4th ed.). SAGE Publications.

Polat, E., & Özer, K. (2024). Merkezi hekim randevu sisteminde hasta memnuniyeti araştırması: Güneydoğu Anadolu’da bir kamu hastanesi. SCAR, 3(1), 199-212.

Reddick, C. G., & Turner, M. (2012). Channel choice and public service delivery in Canada: Comparing e-government to traditional service delivery. Government Information Quarterly, 29(1), 1-11.

Seferoğlu, S., Çelen, F. K., & Çelik, A. (2011). Türkiye’de e Devlet uygulamalarında e öğrenmenin yeri. In Türkiye’de e öğrenme: Gelişmeler ve uygulamalar (ss. 281-308). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.

Shareef, M. A., Kumar, V., Kumar, U., & Dwivedi, Y. K. (2011). e-Government adoption model (GAM): Differing service maturity levels. Government Information Quarterly, 28(1), 17-35.

Sobacı, M. Z., & Yıldız, M. (2012). E Devlet: Kamu yönetimi ve teknoloji ilişkisinde güncel gelişmeler. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, 163-172.

Şahin, A. (2008). Türk kamu yönetiminde yapısal dönüşüm ve e Devlet. Konya: Çizgi Kitabevi, 85-96.

Şahin, Ş. (2013). Merkezi hastane randevu sistemi uygulamasının etkinlik, farkındalığının, hasta bekleme süresine ve memnuniyetine etkisinin ağız ve diş sağlığı merkezinde değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi, Okan Üniversitesi). Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. ss. 112-119.

T.C. Sağlık Bakanlığı Sağlık Bilgi Sistemleri Genel Müdürlüğü. (2012). MHRS sunumu. MHRS Koordinatörlüğü. ss. 78-89.

Van Dijk, J. A. G. M. (2006). Digital divide research, achievements and shortcomings. Poetics, 34(4-5), 221-235.

West, D. M. (2004). E-government and the transformation of service delivery and citizen attitudes. Public Administration Review, 64(1), 15-27.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. baskı). Seçkin Yayıncılık.

Yıldızbaşı, E., (2016). Bir eğitim ve araştırma hastanesinde merkezi hekim randevu sistemini kullanan hastaların memnuniyet düzeylerinin ölçülmesi. Ankara Medical Journal, 16(3), 293-302.

Yılmazer, M. (2017). Türkiye’de yeni kamu yönetimi anlayışı kapsamında e Devlet ve e demokrasi uygulamaları. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 2(8), 54-61.

Yin, R. K. (2018). Case study research and applications: Design and methods (6th ed.). SAGE Publications.

Yücel, İ. H. (2006). Türkiye’de bilim, teknoloji politikaları ve iktisadi gelişmenin yönü. Ankara: DPT Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, ss. 102-116.

Yücetürk, E. (2002). Türk kamu yönetiminde e Devlet uygulamaları ve tabana yayılabilme yeteneği bakımından bir değerlendirme: Bolu örneği. 1. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, İzmit, 112-123.

Zhao, Y., Ni, Q., & Zhou, R. (2017). What factors influence the mobile health service adoption? A meta-analysis and the moderating role of age. International Journal of Information Management, 43, 342-350.

Published

2025-12-29

How to Cite

DURSUN, M., & EROĞLU, H. T. (2025). E-GOVERNMENT SERVICES IN PUBLIC ADMINISTRATION IN TÜRKİYE: USER OPINIONS ON THE MINISTRY OF HEALTH MHRS SYSTEM: TÜRKİYE’DE KAMU YÖNETİMİNDE E-DEVLET HİZMETLERİ: SAĞLIK BAKANLIĞI MHRS SİSTEMİNE İLİŞKİN KULLANICI GÖRÜŞLERİ. Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies, 11(60), 164–190. https://doi.org/10.5281/zenodo.18084720