PROBLEME DAYALI ÖĞRENME VE KURAMSAL DAYANAKLARI: ÖĞRENME SÜRECİNE YENİ BİR YAKLAŞIM: PROBLEM BASED LEARNING AND ITS THEORETICAL FOUNDATIONS: A NEW APPROACH TO THE LEARNING PROCESS

Metin TOPAL; Nezaket TOPAL; Akif GÖRGEL; Haluk KAMA; Nihat YAĞIZ

doi:10.5281/zenodo.14632143

Authors

Metin TOPAL Ministry of Education https://orcid.org/0009-0004-3473-5635
Nezaket TOPAL Ministry of Education https://orcid.org/0009-0008-5378-0799
Akif GÖRGEL Ministry of Education https://orcid.org/0009-0004-6349-9811
Haluk KAMA Ministry of Education https://orcid.org/0009-0007-8322-2045
Nihat YAĞIZ Ministry of Education https://orcid.org/0009-0003-3426-6392

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.14632143

Keywords:

Problem-based learning, theoretical foundations, learning process

Abstract

Problem-Based Learning (PBL) holds a significant position in modern education systems as a student-centered learning method. This approach aims to enhance students’ abilities to solve real-life problems, acquire knowledge actively, and engage in collaborative learning experiences. Rooted in the constructivist approach, PBL presents students with real-life scenarios, enabling them to make sense of knowledge and take control of their learning processes. However, alongside its numerous advantages, PBL also has certain limitations. This study evaluates the fundamental characteristics, processes, implementation steps, and roles of PBL in educational environments, providing a comprehensive assessment of its impacts. In PBL, the evaluation process requires considering students’ individual and group performances as a whole. Unlike traditional tests, PBL assessments aim to measure students’ abilities in analysis, synthesis, and evaluation. This process takes into account students’ contributions to the learning process, their roles in group work, and their problem-solving skills. Additionally, process evaluation provides feedback to determine the extent to which students have achieved learning objectives and to improve their learning processes. PBL offers numerous advantages in educational environments. Through this method, students actively engage in learning and develop lifelong learning skills. Additionally, PBL enhances students’ communication skills, provides opportunities for teamwork, and supports problem-solving abilities. However, PBL also has certain limitations. Implementing the method requires significant time and preparation from teachers. Moreover, ensuring equal contributions from all students during group work can be challenging. PBL contributes to students’ abilities to access information, solve problems, and develop lifelong learning skills. However, its effective implementation depends on the proper structuring of problems and the guidance skills of teachers.

References

Abacıoğlu, Y., Çamsarı, T., Atabey, N. ve Alıcı, E. (2009). Tıp eğitiminde probleme dayalı öğrenme: Dokuz Eylül yaklaşımı. Journal of Experimental and Clinical Medicine, 15(1), 1-15.

Barg, M., Fekete, A., Greening, T., Hollands, O., Kay, J. & Kingston, J. H. (2000). Problem Based learning for foundation computer science courses. Computer Science Education, 10(2), 109-128.

Barrows H. S. ve Tamblyn R. M. (1980). Problem based learning an approach to medical education. Springer.

Boran, A.İ. ve Aslaner, R. (2008). Bilim ve sanat merkezlerinde matematik öğretiminde probleme dayalı öğrenme. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 15-32.

Bridges, E. M. (1992). Problem based learning for administrators. ERIC Clearinghouse on Educational Management, University of Oregon.

Cantürk Günhan, B. ve Başer, N. (2009). Matematik dersinde probleme dayalı öğrenme oturumlarında öğrencilerin kazandığı beceriler. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(2), 591-608.

Chin, C., & Chia, L. (2004). Problem-based leaming: Using students’ questionsto drive knowledge construction. Science Education, 88(5), 707-727.

Clark, R. (1991). Student opinion of flexible teaching and learning in higher education, in W. Wade, K. Hodgkinson, A. Smith and J. Afield (Eds). Flexible Learning in HigherEducation (London, KoganPage), 136-150.

Çelik, S., Şenocak, E., Bayrakçeken, S., Taşkesenligil, Y. ve Doymuş, K. (2005). Aktif öğrenme stratejileri üzerine bir derleme çalışması. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (11), 155-185.

Çetin, P. (2011). İlköğretimde hayat bilgisi dersinde probleme dayalı öğrenme yönteminin uygulamalarının öğrencilerin öğrenme ürünlerine etkisi [Yüksek lisans tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.

Çetin, Ş. (2014). Probleme dayalı öğrenme. S. Büyükalan Filiz (Ed.). Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları içinde. (ss. 235-248). Pegem Akademi.

Çetin, Y. (2017). Teknoloji destekli probleme dayalı öğrenme uygulamalarıyla 9. sınıf öğrencilerinin matematiğe yönelik tutum ve fonksiyon konusundaki akademik başarılarına etkisi [Doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.

Çoban, A. (2020). Probleme dayalı öğrenme. B. Oral (Ed.). Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları içinde. (545-580). Pegem Akademi.

Çoban, B. (2014). Probleme dayalı öğrenmenin öğrencilerin akademik başarılarına, yaratıcılıklarına ve transfer becerilerine etkisi [Yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.

Divarcı, Ö. F. (2016). Multimedya destekli probleme dayalı öğrenme yaklaşımının 8. Sınıf öğrencilerinde akademik başarıya, tutuma ve kalıcılığa etkisi: basınç konusu [Yüksek lisans tezi]. Amasya Üniversitesi.

Dolmans, D. H., De Grave, W., Wolfhagen, I. H., & Van Der Vleuten, C. P. (2005). Problem‐based learning: Future challenges for educational practice and research. Medical education, 39(7), 732-741.

Duch, B. J., Groh, S. E., & Allen, D. E. (2001). The power of problem-based learning: a practical “how to” for teaching undergraduate courses in any discipline.

Erdem, E. (2005). Eğitimde yeni yönelimler (2. Baskı). Demirel, Ö. (Ed). Pegem A.

Erdoğan, T. (2012). Probleme dayalı öğrenmenin erişiye ve öz düzenleme becerilerine etkisi [Doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi.

Ersoy, E. (2012). Probleme dayalı öğrenme sürecinde üst düzey bilişsel düşünme becerileri ve duyuşsal kazanımlardaki değişim [Doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.

Gürlen, E. (2015). Probleme dayalı öğrenme. Ö. Demirel (Ed.), Eğitimde yeni yönelimler (s. 81-91). Pegem Akademi.

Hoffmann, B. O. B., & Ritchie, D. (1997). Using Multimedia to Overcome the Problems With Problem Based Learning. Instructiona Science, 25(2), 97-115.

Hung, W., Jonassen, D.H., & Liu, R. (2008). Problem based learning. In M. Spector, D. Merrill, J. Van Merrienböer ve M. Driscoll (Eds.), handbook of research on educational communications and technoloy (485-506). Erlbaum.

İnel, D. (2009). Fen ve teknoloji dersinde probleme dayalı öğrenme yöntemi kullanımının öğrencilerin kavramları yapılandırma düzeyleri, akademik başarıları ve sorgulayıcı öğrenme becerileri algıları üzerindeki etkileri [Yüksek lisans tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.

İnel, D. (2012). Kavram karikatürleri destekli probleme dayalı öğrenme yöntemin öğrencilerin problem çözme becerileri algılarına, fen öğrenmeye yönelik motivasyonlarına ve kavramsal anlama düzeylerine etkileri [Doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.

İnel, D. ve Balım, A. G. (2011). Kavram karikatürleri destekli probleme dayalı öğrenme yönteminin ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin fen öğrenmeye yönelik motivasyonlarına etkisi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 169-188.

Kaptan, F. ve Korkmaz, H. (2001). Fen eğitiminde probleme dayalı öğrenme yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(20), 191-192.

Karaalioğlu, A. (2016). 7. Sınıf oran ve orantı konusunun probleme dayalı öğrenme yaklaşımı ile öğrenci başarı ve kalıcılığına etkisi [Yüksek lisans tezi]. Ondokuz Mayıs Üniversitesi.

Karamustafaoğlu, O. ve Yaman, S. (2015). Fen eğitiminde özel eğitim yöntemleri. Anı.

Kılınç, A. (2007). Probleme dayalı öğrenme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 1 (2), 561-578.

Matthews, M. (2000). Time for Science Education. Kluwer Academic/ Plenum Publishers. Medical Education, 39, 732–741.

Özdil, G. (2011). Probleme dayalı öğrenme yaklaşımının ilköğretim 7. Sınıflarda çevre ve alan kavramı öğretiminde öğrenci başarısına etkisi [Yüksek lisans tezi]. Kastamonu Üniversitesi.

Özgen, K. (2007). Matematik dersinde probleme dayalı öğrenme yaklaşımının öğrenme ürünlerine etkileri [Yüksek lisans tezi]. Dicle Üniversitesi.

Saban, A. (2014). Öğrenme öğretme süreci: Yeni teori ve yaklaşımlar. Nobel Akademik.

Savery, J. R. (2006). Overview of problem-based learning: Definitions and distinctions. InterdisciplinaryJournal of Problem-Based Learning, 1, 9-20.

Sezer, N. (2013). İstatistiğin temel kavramlarının probleme dayalı öğrenme yaklaşımıyla öğretimi [Yüksek lisans tezi]. Uludağ Üniversitesi.

Şenocak, E. ve Taşkesenligil, Y. (2005). Probleme dayalı öğrenme ve fen eğitiminde uygulanabilirliği. Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(2), 359-366

Torp, L. ve Sage, S. (2002). Problems as possibilities: Problem-based learning for K-16 education (2nd ed.). Association for Supervision and Curriculum Development.

Tosun, C. ve Şenocak, E. (2012). Üniversite öğrencilerinin probleme dayalı öğrenme (PDÖ) ortamı hakkındaki görüşleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(8), 1167-1184.

Usta, N. (2013). Probleme dayalı öğrenmenin ortaokul öğrencilerinin matematik başarısına, matematik özyeterliliğine ve problem çözme becerilerine etkisi [Doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.

West, S. A. (1992). Problem-based leaming- a viable addilion for secondary school science. School Science Review, 73, 47-55.

Wood, D.F. (2003). ABC of learning and teaching in medicine: problem based learning. British Medicine Journal. 326, 328-330.

PROBLEM BASED LEARNING AND ITS THEORETICAL FOUNDATIONS: A NEW APPROACH TO THE LEARNING PROCESS