ÖRGÜTLERDE DIŞLANMA VE ÖRGÜTSEL BAĞLILIK İLİŞKİSİ: KAVRAMSAL BİR ÇERÇEVE

THE RELATIONSHIP BETWEEN EXCLUSION AND ORGANIZATIONAL COMMITMENT IN ORGANIZATIONS: A CONCEPTUAL FRAMEWORK


Özet Görüntüleme: 37 / PDF İndirme: 17

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.13982916%20

Anahtar Kelimeler:

Örgütsel Bağlılık, Örgütsel Dışlanma, Örgüt, Dışlanma

Özet

Örgütlerin geleceğe dönük stratejilerini hayata geçirebilmeleri ve istikrarlarını koruyabilmeleri için örgütsel bileşenlerinin ve zeminlerinin düzenli ve uyum içinde olması gerekmektedir.  Dolayısıyla örgütlerin hayatlarını sürdürebilmeleri için çalışanla örgüt arasındaki ortak çalışmanın üst düzeylerde tutulması önem taşımaktadır. Örgütlerde kişi, sosyal varlık olarak örgütüne karşı bağlılık duymaktadır. Tüm yaşamı boyunca çeşitli grup ve topluluklara katılmaya ve kendini o grup ve topluluklara kabul ettirmeye çalışmaktadır. İşletmenin içinde oluşan gruplar tarafından kişinin kabul edilmesi hem çalışma hayatında hem de özel hayatında olan davranışlarını etkilemektedir. Kavramsal olarak dışlanma, hassasiyet eksikliği ile eş anlamlı olarak kullanılmaktadır. Örgütsel dışlanma, farklı biçimlerde gerçekleşmektedir. Genellikle örgütsel dışlanma yaratan durum kişinin tabi olduğu grupla bağlarını koparması ya da kişinin gruba tabiiyet talebinin reddi olmaktadır. Örgütsel bağlılık psikolojik olarak çalışanın, örgüt ile ilişkisini nitelendiren bir durum olmaktadır. Örgütsel bağlılık, yöneticiler ve araştırmacılar için 1960 yılından bugüne en çok ilgilenilen konulardan biri olarak devam etmektedir. Örgüte bağlı olarak çalışan kişi, örgütü etkilemekte olan iyi ya da kötü durum içinde kalmaktadır. Örgütte dışlanan çalışanların, çalışma arkadaşları ya da üst yönetim tarafından dikkate alınmadıklarından dolayı sürekli şikâyet eden biri konumuna düşmeleriyle beraber örgütsel bağlılıklarında azalmalar görülmektedir. Bu çalışmada örgütlerde dışlanma ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki kavramsal çerçevede incelenmektedir. Örgütlerde dışlanma ve örgütsel bağlılık arasında olan ilişkiyi kavrayabilmek için literatür araştırması yürütülmektedir.

Referanslar

Akova, O., Çetin, G. & Çifçi, İ. (2015). The Relation Between Demographic Factors And The Turnover Intention In Pre-Opening Hotel Businesses. Procedia Social And Behavioral, 207, 377-384.

Allen, N. J., Meyer, J. P. (1991). A There Component Conceptualization Of Organizational Commitment Human Resource Management Review, 25-28.

Bakan, İ. (2011). Örgütsel Stratejilerin Temeli Örgütsel Bağlılık Kavram, Kuram, Sebep ve Sonuçlar. Ankara: Gazi Kitabevi, 147-150.

Balay, R. (2000). Özel ve Resmi Liselerde Yönetici ve Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılığı: Ankara İli Örneği. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 55-65.

Balcı, A. (2003). Örgütsel Sosyalleşme Kuram Strateji ve Taktikler, Ankara: Pegem A Yayıncılık, 28-29.

Bayram, L. (2006). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık, Sayıştay Dergisi, 59, 125-139.

Berthelsen, M., Skogstad, A., Lau, B. & Einarsen, S. (2011). Do They Stay Or Do They Go? A Longitudinal Study Of İntentions To Leave And Exclusion From Working Life Among Targets Of Workplace Bullying. International Journal of Manpower, 32(2), 178-193.

Biçer, M. (2005). Satış Elemanlarının İş Tatmini, Örgütsel Bağlılığı ve İşten Ayrılma Niyetinin Etik İklim ile İlişkisi: Sigorta ve İlaç Sektörlerinde Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 53.

Boyalı, H. (2011). Örgütsel Sinizm ve İş Tatmini Arasındaki İlişkiler: Karaman’daki Bankalar Üzerinde Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman. 26-29.

Chen, H. F. & Chen, Y. C. (2008). The impact of work redesign and psychological empowerment on organizational commitment in a changing environment: An example from taiwan’s state-owned enterprises. Public Personnel Management, 37(3), 279-302.

Çalışkan, A. & Pekkan, Ü. N. (2019). Örgütsel Dışlanma: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması, 7. Örgütsel Davranış Kongresi, 1-2 Kasım, Bildiriler Kitabı, 879-888.

Çetin, M. Ö. (2004). Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayınları, 90.

Demircan, N., Ceylan, A. (2003). Örgütsel Güven Kavramı: Nedenleri ve Sonuçları. Celal Bayar Üniversitesi Dergisi, 10(2), 139-150.

Düzgün, A. (2014). Üst Düzey Yöneticilerde Örgütsel Stres ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi Analizi: Antalya Bölgesi Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın, 69-70.

Ekhsan, M. (2019). The influence job satisfaction and organizational commitment on employee turnover intention. Journal of Business, Management, and Accounting, 1(1), 48-55.

Feng L, Li J, Feng T, Jiang W. (2019). Workplace ostracism and job performance: Meaning at work and family support as moderators. Social Behavior and Personality: An International Journal. 7(11), 1-13.

Garrett DK & McDaniel, AM. (2001).A New look at nurse burnout: the effects of environmental uncertainty and social climate, JONA: The Journal of Nursing Administration. 31(2):91-6.

Gündoğan, T. (2009). Örgütsel Bağlılık: Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası Uygulaması. Türkiye Cumhuriyeti İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü, Ankara, 19.

Gümüştekin, G.E., Öztemiz, A.B. (2005). Örgütlerde Stresin Verimlilik ve Performansla Etkileşimi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 274.

Güven, M. (2006). Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 6.

Halis, M. & Demirel, Y. (2016). Sosyal Desteğin Örgütsel Soyutlama (Dışlanma) Üzerine Etkisi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(1), 318-335.

İnce, M., Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık, Konya: Çizgi Kitapevi, 90-98.

Jamieson, J. P., Harkins, S. G. & Williams, K. D. (2010). Need threat can motivate performance after ostracism. Personality and Social Psychology Bulletin, 36(5), 690- 702.

Kalleberg, A. L., Torger, R. (1992). Contracts and Commitment: Economic and Sociological Perspectives on Employment Relations. Hunian Relations, 45(9), 9.

Karaman, M., Macit, M. & Kuşcu Karatepe, H. (2020). Psikolojik Sermayenin İş Performansına Etkisi: Sağlık Çalışanlarında Bir Uygulama. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 7(1), 127-146.

Köse, S., Çakan, S. & Terzi, D. (2018). Örgütsel adaletsizliğin örgütsel dışlanmaya etkisinde psikolojik dayanıklılığın aracı rolü. İşletme Bilimi Dergisi, 6(1), 249.

Lazarus, R. S. (1991). Psychological Stress in the Workplace. Journal of Social Behavior and Personality, 6, 1-13.

Özbağ, G.K. (2012). Örgüt ikliminin yeniliğe destek algısı üzerindeki etkilerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(2), 145- 61.

Renn, R., Allen, D. & Huning, T. (2013). The relationship of social exclusion at work with self-defeating behavior and turnover. The Journal of Social Psychology, 153(2), 229-249

Rojas D, Seghieri C. & Nuti S. (2014) Organizational climate: Comparing private and public hospitals within professional roles. Suma Neg, 5(11), 10-4

Sommer, K. L., Williams, K. D., Ciarocco, N. J. & Baumeister, R. F. (2001). When silence speaks louder than words: explorations into the intrapsychic and interpersonal consequences of social ostracism. Basic and Applied Social Psychology, 23(4), 225- 243.

Soybalı, H. & Pelit, O. (2018). Örgütsel dışlanmanın işten ayrılma niyetine etkisi: Afyonkarahisar’daki beş yıldızlı otel işletmelerinde bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(3), 225-249

Şahin, M. & Bedük, A. (2019). Banka çalışanlarının tükenmişlik düzeyleri: Konya ilinde bir uygulama. Ereğli International Science and Academic Congress, 9-10 Mart, Ereğli, Türkiye, Bildiriler Kitabı, 153-161.

Williams, K. D. (2007). Ostracism. Annual Review of Psychology, 58, 425-452.

Wu, L., Yim, F. H., Kwan, H. K. & Zhang, X. (2012). Coping with workplace ostracism: The roles of ingratiation and political skill in employee psychological distress. Journal of Management Studies, 49(1), 178-199.

Yıldız, H. & Develi, H. (2018). Çalışanların yalan söyleme eğiliminin bir öncülü olarak örgütsel dışlanma. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(ICEESS’ 18), 141-148.

Yıldız, K. (2013). Örgütsel bağlılık ile örgütsel sinizm ve örgütsel muhalefet arasındaki ilişki. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(6), 853-879

Zhao, H., Peng, Z. & Sheard, G. (2013). Workplace ostracism and hospitality employees counterproductive work behaviors: The joint moderating effects of proactive personality and political skill. International Journal of Hospitality Management, 33, 219-227.

Zheng, X., Yang, J., Ngo, H. Y., Liu, X. Y. & Jiao, W. (2016). Workplace ostracism and its negative outcomes: Psychological capital as a moderator. Journal of Personnel Psychology, 15(4), 143-151.

İndir

Yayınlanmış

2024-08-28

Nasıl Atıf Yapılır

VARIŞLI, N., BAYAR, M., & KANTARCIOĞLU, N. (2024). ÖRGÜTLERDE DIŞLANMA VE ÖRGÜTSEL BAĞLILIK İLİŞKİSİ: KAVRAMSAL BİR ÇERÇEVE: THE RELATIONSHIP BETWEEN EXCLUSION AND ORGANIZATIONAL COMMITMENT IN ORGANIZATIONS: A CONCEPTUAL FRAMEWORK. Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies, 10(44), 100–119. https://doi.org/10.5281/zenodo.13982916