AŞIKLIK GELENEĞİ VE AŞIK BEYHANİ’NİN SOSYO-KÜLTÜREL AÇIDAN İNCELENMESİ
Özet Görüntüleme: 92 / PDF İndirme: 43
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10857636Anahtar Kelimeler:
Âşık, Âşıklık Geleneği, İletişim, Kültür, Toplum, Âşık Beyhani, Kitle İletişim, BilgiÖzet
Bir toplumun hayatta kalması ve gelişmesindeki en önemli faktörlerden biri, geleneklerini, geleneklerini, müziğini, sanatını ve hepsinden önemlisi kültürünü gelecek nesillere aktarmaktır. Bunu mümkün kılan en önemli faktör ise kültürel iletişim araçlarıdır. Bu araçlar arasında, toplumların kültürel kimliklerini korumalarında ve geliştirmelerinde önemli bir rol oynayan çalgılar, törenler ve ritüeller yer alır. Bu çalgıların ve ritüellerin en önemlilerinden biri de âşıklık geleneğidir. Sözlü ya da yazılı olarak gelişen âşıklık geleneği sayesinde toplumu ayakta tutan kültürel bellek geçmişten günümüze aktarılmış ve bugün içinde yaşadığımız kültürün belirleyici unsuru haline gelmiştir. Âşıklar, hikayeleri, şiirleri ve müzikleri aracılığıyla toplumsal değerleri, tarihi olayları ve önemli kişilikleri nesilden nesile taşımışlardır. Bu sayede, toplumun ortak hafızası güçlenmiş ve kültürel kimlik korunmuştur. Âşıklık geleneği, sadece bir sanat formu olarak kalmayıp, aynı zamanda bir iletişim aracı olarak toplumun sosyal yapısını ve tarihini şekillendiren önemli bir faktördür. Bu kültürü bugün yaşadığımız değerlerle birleştirmek geleceğimizi şekillendirmemizi sağlayacak ve kültürel mirasımızı zenginleştirecektir. Bu çalışmada, âşık söyleme geleneği kültürel ve toplumsal iletişim bağlamında incelenmiş ve Âşık Beyhani'nin kültürel belleğin kültürel ve toplumsal iletişim yoluyla aktarılmasındaki katkısı detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Âşık Beyhani'nin eserleri, toplumsal değerlerimizin ve geçmişimizin anlaşılması ve yorumlanmasında kritik bir role sahiptir. Bu eserler, geçmişten günümüze değerlerimizi ve kültürel kimliğimizi nasıl koruyup geliştirebileceğimizin canlı bir örneğini sunmaktadır.
Referanslar
Akış, S. (2023). Çubukçu GeleneğininTürk Halk Oyunları Bağlamında incelenmesi. XI. Uluslararası Müzik ve Dans Kongresi Bildiriler Kitabı, 264.
And, M. (2003). Oyun ve bügü. İstanbul: Yapı Kredi yayınları.
Artun, E. (2008). Âşık edebiyatı ve araştırmaları. İstanbul. Bayrak Matbaası Kitabevi.
Dizdaroğlu, H. (1969). Halk şiirinde türler. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Günay, U. (1993). Türkiye’de âşık tarzı şiir geleneği rüya motifi, Ankara: Akçay Yay.
Karaosmanoğlu Y. K. (1943). Bir serencam. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Köprülü, M. F. (1930). Edebiyat araştırmaları. Not: 8, İstanbul.
Kösemihal, M.R. (1939). Ankara bölgesi musiki folkloru. İstanbul: Nümune Matbaası.
Oransay, G. (1990). Derlemesi I. (S. Durmaz ve Y. Daloğlu, Ed.ler), Belleten Türk küğ araştırmaları. İzmir: DD Yayını.
Ögel, B. (1984). Türk kültür tarihi, orta asya kaynak ve buluntulara göre. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
Özbek, M. (1985). Türk halk müziği el kitabı I, terimler sözlüğü. Ankara: AKM Başkanlığı Yayınları.
Sakaoğlu, S. (1989). Sümmani. Büyük Türk Klasikleri, Cilt: 9, İstanbul.
Sakaoğlu, S. (1992). Ozan, âşık, saz şairi ve halk şairi kavramları üzerine, Türk halk musikisinde çeşitli görüşler (Hzl. S.Turhan), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Yakıcı, A. (2007). Halk şiirinde türkü. Ankara: Akçay Yayınları
Yalçın, E. (2018). Kültürel ve toplumsal iletişim bağlamında âşıklık geleneği ve Âşık Beyhani’nin hayatı. Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Haliç Üniversitesi, İstanbul.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.