OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE OYUNLA ÖĞRETİM


Özet Görüntüleme: 397 / PDF İndirme: 176

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.8430109

Anahtar Kelimeler:

Okul Öncesi, Eğitim, Oyun.

Özet

Oyun çocuğun isteklerini, amaçlarını anlatan, onu isteklerine kavuşturan ve hayata hazırlayan en etkili araçlardan biridir. Çocuk, yaşam için gerekli davranışları, bilgi ve becerileri oyun içinde kendiliğinden öğrenmektedir. Bir çocuğun bedensel ve ruhsal yönden sağlıklı gelişimi ve eğitimi için oyun, beslenme ve uyku kadar önemli bir ihtiyaçtır. Oyun, çocuklar için doğal bir öğrenme sürecinin bir parçasıdır. Oyun sırasında çocuklar, sorunları çözmeyi, iletişim kurmayı, iş birliği yapmayı, hayal güçlerini kullanmayı ve daha birçok önemli beceriyi öğrenirler. Oyun, sadece eğitimci bir araç olarak değil, aynı zamanda çocukların dünya görüşünü şekillendiren bir deneyimdir. Bu çalışma bir literatür tarama çalışması olup, okul öncesi dönemde oyunla öğretime ilişkin mevcut bilgileri bütünleştirmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Bu çalışmada verilerin toplanmasında doküman tarama yöntemi kullanılmıştır.  Mevcut kayıt ve belgeleri inceleyerek veri toplanmış ve belge taraması yapılmıştır. Sonuç olarak okul öncesi dönemde oyunla öğretim, çocukların eğitiminde eşsiz bir rol oynamaktadır. Oyunun çocukların bilişsel, duygusal, sosyal ve fiziksel gelişimi üzerindeki derin etkileri belirlenmiş ve oyunun öğrenme sürecine nasıl zenginlik kattığı görülmüştür.

Referanslar

Aral, N. (2000). Çocuk gelişiminde oyunun önemi. Çağdaş Eğitim, 25(265), 15-17.

Bredekamp, S. (2015). Erken çocukluk eğitiminde etkili uygulamalar. Nobel Akademik Yayıncılık.

Çakırer, B. H. (2017). Öğrenme serüveninde bilgiler âlemine oyun ile seyahat: Oyun temelli eğitim programları. Erken çocukluk eğitimi mozaiği. Ankara: Nobel Yayınevi.

Erden, Ş., & Alisinanoğlu, F. (2002). Anaokullarına devam eden çocukların ebeveynlerinin çocuk oyun ve oyuncakları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (22), 42-49.

Erekmekçi, M., & Fidan, Ş. (2012). Oyunun Tasarım Platformları: Oyunun Eğitim Ve Kültüre Etkisi. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(1), 851-861.

Göksoy, S. (2013). Türkiye ve Avrupa Birliği Ülkelerinde Zorunlu Eğitim Uygulamaları. Asya Öğretim Dergisi,1(1), 30-41.

Gönen, M. (1989). Oyuncak ve kitabın çocuğun gelişimi açısından önemi. Eğitim ve Bilim, 13(74).

Hazar, M. (2005). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Ankara: Tubitay Ltd

Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi). Nobel Yayın Dağıtım.

Kaytez, N. , Kaytez, N. & Durualp, E. (2014). Türkiye’de Okul Öncesinde Oyun İle İlgili Yapılan Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi . Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2014 (2), 110-122 .

MEB, K. (1999). İlköğretim Drama 1. Ankara: MEB Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.

Milli Eğitim Bakanlığı, (2016). Okul Öncesi Eğitim Programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.

Özhan, M. (1997). Türkiye'de çocuk oyunları kültürü. Feryal Matbaası.

Shaptoshvili, S. (2002). Vocabulary Practice Games. In Forum (Vol. 40, No. 2, pp. 34-42).

Şahan Aktan, B. & Önder, A. (2018). Okul öncesi dönemde psikolojik dayanıklılık. Eğitim Kuram ve Araştırma Dergisi, 4 (2), 20-30.

Vygotsky, L. S. (2016). Play and Its Role in the Mental Development of the Child. International Research in Early Childhood Education, 7(2), 3-25.

İndir

Yayınlanmış

2023-10-11

Nasıl Atıf Yapılır

ÖNCÜ, C., TEZ, M., KEKLİK, T., & ERTUĞRUL TURĞA, S. (2023). OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE OYUNLA ÖĞRETİM. Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies, 9(34), 77–87. https://doi.org/10.5281/zenodo.8430109