KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARI VE BEP HAZIRLAMA KONUSUNDA ÖĞRETMEN YETERLİLİKLERİ
Özet Görüntüleme: 172
/ 
PDF İndirme: 85
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8339910Anahtar Kelimeler:
Kaynaştırma, BEP, kaynaştırma eğitimi, kaynaştırma uygulamaları, kaynaştırma öğrencisi, sınıf öğretmeni, özyeterlikÖzet
Bu araştırmada ülkemizdeki sınıf öğretmenlerinin, kaynaştırma uygulamaları ve BEP hazırlama konusunda kendilerini ne kadar yeterli gördüklerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada mülakat yöntemi uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini Eskişehir ili Odunpazarı ilçesinde görev yapan sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Örneklem yöntemiyle seçilen 3 okulda (1.Hava İkmal Bakım Merkezi İlkokulu, Yıldırım Beyazıt İlkokulu, 24 Kasım İlkokulu) görev yapan ve sınıfında kaynaştırma öğrencisi olan 20 sınıf öğretmeni araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırma bulgularına göre sınıf öğretmenleri kaynaştırma uygulamaları ve BEP hazırlama konusunda büyük oranda kendilerini yeterli görmektedirler. Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamaları yaş, cinsiyet, hizmet yılı, mezun olunan okul gibi değişkenlere göre anlamlı bir farklılık içermezken; lisans ve/veya lisansüstü eğitim sürecinde kaynaştırma dersi alma, kaynaştırma öğrencisiyle etkileşimde bulunma değişkenlerinde anlamlı bir farklılık olduğunu ortaya koymuştur. Bu araştırma, kaynaştırma eğitiminin dünya ile birlikte ülkemizde de gelişmekte olduğunu, bu gelişmenin uygulamaya olumlu olarak yansıdığını göstermiştir. Eğitim fakültelerinde kaynaştırma dersi verilmesi, çalışan öğretmenler için de hizmet içi eğitim ve uygulama faaliyetleri gibi çalışmalar yapılması kaynaştırma eğitiminin başarısını arttıracaktır.
Referanslar
Batu, E. S. (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştır¬maya hazırlık etkinlikleri. Özel Eğitim Dergisi, 2 (4), 35-45.
Ciyer, A. (2010). Developing Inclusive Education Policies and Practices in Turkey: A Study of the Roles of UNESCO and Local Educators. Doctoral dissertation (UMI No. 3432563).
Diken, İ. H. ve Batu, S. (2010). Kaynaştırmaya giriş. İ. H. Diken (Ed.), İlköğretimde kaynaştırma içinde (s. 1-25). An¬kara: Pegem Akademi
Eripek, S. (2004). Türkiye’de zihin engelli çocukların kaynaştırılmalarına ilişkin olarak yapılan araştırmaların gözden geçirilmesi. Özel Eğitim Dergisi, 5 (2), 25-32.
Güzel-Özmen, R. (2005). Kaynaştırma ortamlarında öğre¬timsel düzenlemeler. A. Ataman (Ed.),
İzci, E. (2005). “Eğitim fakültesi ilköğretim sınıf öğretmenliği bölümünde öğrenim görmekte olan son sınıf öğrencilerinin “özel eğitim” konusundaki yeterlikleri
Kaya, O. (2008). Inclusion and burnout: Examining general education teachers’ experiences in Turkey. Doctoral disser¬tation (UMI No. 3319885).
M.E.B. (2010a). 3 neden nasıl niçin kaynaştırma, yönetici- öğretmen- aile kılavuzu.http://orgm.meb.gov.tr/duyurular/kaynastirma.pdf
M.E.B. (2010b). 18. Milli eğitim şurası çalışma raporu.
Melekoğlu, M. (2013).Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri • Educational Sciences: Theory & Practice - 13(2) • Bahar/Spring • 1053-1077 ©2013 Eğitim Danışmanlığı ve Araştırmaları İletişim Hizmetleri Tic. Ltd. Şti. www.edam.com.tr/kuyeb
Sazak-Pınar, E., & Sucuoğlu, B. (2011). Turkish teachers’ expectancies for success in inclusive classrooms. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11, 395-402.
Sucuoğlu, B. ve Kargın, T. (2010). İlköğretim’de kaynaştır¬ma uygulamaları. Ankara: Kök Yayıncılık.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
