DİL ÖĞRETİMİ VEANADİL ÖĞRETİMİMİN TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMLARI BAĞLAMINDA İNCELENMESİ


Özet Görüntüleme: 213 / PDF İndirme: 108

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10546381

Anahtar Kelimeler:

Dil, Dil Öğretimi, Yaklaşım, Dil Öğretimi Yaklaşımları

Özet

Toplumların örf ve adetleri yaşam biçimlerine, düşünce biçimlerine ve kültürel özelliklerine göre farklılaşmıştır. Bu farklılaşma, genel ve temel insan düşüncesindeki bir farklılaşmadan çok yaşam ve düşünce kalıplarında ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle dil, toplumları birbirine yakınlaştıran ve aralarındaki anlayış sürecini derinleştiren en önemli iletişim araçlarından biridir. Türkiye ve Avrupa’da anadili öğretiminin temel amacı, okuduğunu, dinlediğini anlayan düşündüklerini yazılı ve sözlü anlatabilen bireyler yetiştirmektir. Bu hedeflere ulaşabilmek amacıyla ders izlenceleri geliştirilmiştir. Bu izlenceler genel hedefler açısından birbirine paralel öğelerden oluşsa da Avrupa dillerinin ve Türkçe'nin anadili olarak öğretiminde; yaklaşım, yöntem ve uygulama açısından farklılıklar bulunmaktadır. Anadili öğretimini farklılaştıran en önemli unsurlar; sınıf ortamı, derste kullanılan materyaller ve bu materyallerin içerdiği öğretim etkinlikleridir. Dünyada anadili eğitiminin sınıf ortamı, öğretmen, derste kullanılan materyaller açısından ele alınıp incelendiğinde Türkiye'den çok farklı bir öğretim yapı ve yaklaşım sergilediği anlaşılmaktadır. Günümüzde dünyada anadili eğitimiyle ilgili olarak konuya önem veren gelişmiş ülkelerin ders programlarını ve materyallerini incelediğimizde tüm çağdaş yöntem ve tekniklerin kullanıldığını görüyoruz. İlk göze çarpan kitapların kapak, kâğıt, resim ve basım kalitesi olsa da içerik de öğrencinin dikkatini çekecek onu okumaya, araştırmaya yöneltecek niteliktedir. Sonuç olarak gerek ülkemizde gerekse dünyanın birçok yerinde dil öğretimi önemli bir konu olarak tarışılmaktadır. Ön plana çıkan görüşün dil öğreniminin temel bir hak olduğu gerçeğidir.

Referanslar

Albrecht, K., & Miller, L. (2004). The Comprehensive Preschool Curriculum. Maryland: Gryphon House.

Aslan, D. ve Aydın, H. (2016). Yapılandırmacı öğretim kuramın felsefi paradigmaları: Bir derleme çalışması. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 56-71.

Ayaz, M. F., Şekerci, H. ve Oral, B. (2016). Öğretim teknolojileri kullanımının ilkokul öğrencilerinin akademik başarılarına etkisi: Bir meta-analiz çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 35-54.

Baştürk, M. (2013). Anadil Edinimi (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Batdı, V. (2016). Web-tabanlı öğretim ve akademik başarı: Meta-analitik ve tematik bir karşılaştırma. Pegem AtıF İNdeksi, 107-128.

Celaya, M. (2016). The Role of the L1 in the Acquisition and Use of the L2: New Perspectives. http://www.raco.cat/index.php/bells/article/viewFile/98198/148953

Çelebi, D. (2006). Türkiye’de Anadili Eğitimi ve Yabancı Dil Öğretimi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 285-307.

Demircan, Ö. (1990). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri. İstanbul: Ekin Eğitim-Yayıncılık ve Dağıtım.

Hagan, M. & Smith, M. (2004). Early Years Child Care Education. China: Baillere Tindall.

Karababa, C. (2005). Avrupa’da Anadili Öğretimi Türkçe ve İngilizce Anadili Ders Kitaplarının İncelenmesi ve Karşılaştırılması (Kuzeyİrlanda, İskoçya ve İngiltere Örneği). Milli Eğitim Dergisi, 167 Retrieved November 12th, 2017, from: http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/milli_egitim_dergisi/167/orta3-karababa.htm

Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (1997). Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.

Kocaoğlu, A. ve Keleş, E. (2015). Beyin Temelli Öğrenmeye Dayalı Ağ Günlüğü Sitesinin Öğrencilerin Akademik Başarıları Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 4(3), 1-12.

Küçüktepe, C. (2013). İlköğretim ve temel özellikleri. Ayla Oktay (Ed.), İlköğretime Hazırlık ve İlköğretim Programları içinde (s. 87-158). Ankara: Pegem Akademi.

MEB. (2017). Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Millî Eğitim.

Onan, B. (2017). Ana dili öğretiminde yapılandırmacı hedefler üzerine bir tasnif çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 806-822.

Öngöz, S., Aydın, Ş. ve Aksoy, D. A. (2016). Türkiye’de Eğitim Bilimleri Alanında Yapılan Çoklu Ortam Konulu Lisansüstü Tezlerin Eğilimleri. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 5(1), 45-58.

Palavan, Ö. ve Sunğur, B. (2017). Bilgisayar destekli öğretimin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarısına etkisi üzerine meta analiz çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46(2), 603-638.

Romero, Y., & Manjarres, M. P. (2017). How Does the First Language Have an Influence on Language Learning? A Case Study in an English ESL Classroom. English Language Teaching, 10(7), 123-139.

Sadoğlu, H. (2017). Türkiye’nin yakın dönem dil politikaları. PESA Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), 57-66.

Salihpaşaoğlu, Y. (2007). Türkiye’nin Dil Politikaları ve TRT 6. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11(2), 1033-1048.

Taş, U. E., Arıcı, Ö., Ozarkan, H. B. ve Özgürlük, B. (2016). PISA 2015 Ulusal Raporu. Ankara: MEB.

TDK. (2023). http://www.tdk.gov.tr, 12.12.2023.

Tok, M. ve Potur, Ö. (2015) Yazma eğitimi alanında yapılan akademik çalışmaların eğilimleri (2010-2014 Yılları). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(4), 1-25.

Uyar, Y. (2016). Yazma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Araştırmalar: Son Çeyrek Asrın Değerlendirilmesi. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(3), 2273-2294.

Ünder, H. (2010). Yapılandırmacılığın epistemolojik savlarının Türkiye’de ilköğretim fen ve teknoloji dersi programlarında görünümleri. Eğitim ve Bilim, 35(158), 199-215.

Varış, F., Gürkan, T., Gözütok, D., Gürbüztürk, O. ve Babadoğan, C. (1991). Eğitim Bilimine Giriş. (Ed. F. Varış). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.

Yaman, H. ve Demirtaş, T. (2013). Anadili öğretim programlarının temel özellikleri. Dünyada Anadili Öğretimi Program İncelemeleri. (Editör: H. Yaman). Ankara: Pegem A Akademi.

Yaman, M. (2022). Ortaokul 5, 6, 7 ve 8. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metinlerin söz sanatları bakımından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.

Yıldız, C. (2003a). Ana Dili Öğretiminin Temel İlkelerine Karşılaştırmalı Bir Bakış (Türkçe ve Almanca Ana Dili Öğretimi Programları Örneğinde). Dil Dergisi, (120), 5-21.

Yıldız, C. (2003b). Ana Dili Öğretiminde Çağdaş Yaklaşımlar ve Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

İndir

Yayınlanmış

2024-01-22

Nasıl Atıf Yapılır

ERKARA, M. A., YAŞAR, Y., ÖZDEN, T., ERDURMUŞ, A. H., GÜNAY, E., & YAĞCI, F. (2024). DİL ÖĞRETİMİ VEANADİL ÖĞRETİMİMİN TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMLARI BAĞLAMINDA İNCELENMESİ. Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies, 10(37), 186–200. https://doi.org/10.5281/zenodo.10546381