EĞİTİM ÖRGÜTLERİNDE YENİLİK YÖNETİMİ


Özet Görüntüleme: 485 / PDF İndirme: 268

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.8023777

Anahtar Kelimeler:

Yenilik, Yönetim, Yenilik Yönetimi, Eğitim, Eğitim Örgütü.

Özet

Yenilik yönetimi, alandaki inovasyonun organizasyonel hedeflerini ilerletmeyi amaçlayan bir yönetim uygulamasıdır. Günümüzde artık bir toplumun neredeyse tüm bireyleri okullarda eğitim alma durumundadırlar. Bundan dolayı okul örgütlerinin verdikleri eğitim bir toplumun tüm geleceğine sirayet etmektedir. Eğitimde yenileşmenin en genel etkisi toplumun değişmesi; en özel etkisi ise bireyin topluma olumlu değişimlerle hazırlanmasıdır. Bu bağlamda yapılan çalışmada yenilik yönetimi eğitim örgütleri temelinde incelenmiştir. İncelemeler sonucu yenilik yönetiminin okul liderleri tarafından eğitim örgütlerinde uygulanabilmesinin daha hızlı ve etkin olacağı belirlenmiştir. Yenilik yönetiminin okul liderleri tarafından sahip olunması gereken vizyon sahibi olmak, destekleyici, teşvik edici olmak, danışman rolü üstlenmek, yeniliklere ve yeni fikirlere açık olma gibi özellikler ile eğitim örgütlerinde başarıyı ve paydaşlar arasındaki ilişkiyi güçlendireceği ifade edilebilir. Öte yandan okullardaki bütün faaliyetlerin koordinasyon ve yürütmesinden sorumlu olan okul yöneticileri, eğitimdeki yenilik anlayışının yerleşik bir hal alması açısından hayati bir önem taşımaktadır. Çünkü bu alandaki ulusal politikalar ne olursa olsun eğitimdeki yenilik çıktılarının kalitesi başta okul yöneticileri olmak üzere uygulayıcıların bu konudaki tutum ve davranışlarına bağlıdır. Bu açıdan okullardaki yenilik anlayışının hayata geçmesi yenilikçi liderlik özelliği olan okul yöneticilerinin varlığını gerekli kılmaktadır. Aksi durumda okul yöneticileri ve öğretmenler yeniliğe karşı direnç gösterecek ve bu alandaki çabaları boşa çıkacağı söylenebilir.

Referanslar

Acaray, A. (2007). Küçük ve orta boy işletmelerde yenilik yönetimi: yenilik yönetiminde etkili olan örgütsel yapı ve faktörlere ilişkin bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.

Arkaz, G. (2021). Öğretmenlerin okul liderliği ve yenilik yönetimi algıları: bir karma yöntem çalışması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniveristesi, Sivas.

Aydoğar, N. (2018). Okul müdürlerinin yenilik yönetimi becerilerinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi: Kahramanmaraş il merkezi özel ve devlet okulları örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.

Aydoğar, N. (2018). Öğretmenlerin yenilik yönetimi becerilerinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi: Kahramanmaraş il merkezi özel ve devlet okulları örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.

Birekul, M. (2016). Öğretmenlerin yenilik yönetimine ilişkin yeterlikleri. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(3), 181-201.

Boydak, O. M. ve Karabatak, S. (2013). Ortaöğretim okul müdürlerinin yenilik yönetimine yaklaşımları ve karşılaştıkları sorunlar. International Journal of Educational Science, 5(1), 258-273.

Bülbül, H. ve Öğüt, A. (2003). Yenilik yönetiminde zaman boyutu ve zaman temelli rekabet. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 3(5), 115-136.

Bülbül, T. (2012a). Okullarda yenilik yönetimi ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(1), 157-175.

Bülbül, T. (2012b). Öğretmenlerin yenilik yönetimine ilişkin yeterlik inançları. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 45-68.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2019). Bilimsel araştırma yöntemleri (27. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Çiftci, S. ve Gündüz, S. N. (2016). Eğitimde inovasyon ve yaratıcılık. İçinde, E. Yılmaz, M. Çalışkan ve S. A. Sulak (Ed.), Eğitim Bilimlerinden Yansımalar, (ss.95-104). Konya: Çizgi Kitabevi.

Demiraçar, A. (2019). Okul yöneticilerinin teknoloji liderliği stratejileri ile yenilik yönetimi yeterlik inançları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Trakya Üniversitesi, Edirne.

Ekinci, Ö. ve Yıldırım, A. (2013). Öğretmenlerin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin yönetici ve öğretmen algıları. International symposium on changes and new trends in education içinde (76-84). Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi.

Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change (Fourth edition). New York, US: Teachers College Press.

Göl, E. (2012). İlköğretim okul müdürlerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları, Kırklareli ili örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Trakya Üniversitesi, Edirne

Göl, E. ve Bülbül, T. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 97-109.

Güçlü, N., Recepoğlu, E. ve Kılınç, A. Ç. (2014). İlköğretim okullarının örgütsel sağlığı ile öğretmenlerin iş motivasyonları arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 140-156.

Güzen, S.A. (2020). Liselerde yenilik yönetimi ile örgütsel öğrenme arasındaki ilişki (Şanlıurfa İli Örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Harran Üniversitesi, Şanlıurfa.

Hiçyılmaz, Y. ve Şahin, S. (2020). Öğretmen algılarına göre okul müdürlerinin yenilik yönetimi düzeyleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 50, 243-257.

Kabakçı, H. (2008). Eğitimde yenileşme çalışmaları ve öğretmenlerin ilçe milli eğitim müdürlüğü çalışmalarındaki yenileşme ve yeterliklerine yönelik algı ve beklentileri (Kandıra Örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.

Karataş, S., Gök, R. ve Özçetin, S. (2015). Okul müdürlerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(33), 167-185.

Karataş, S., Gök, R. ve Özçetin, S. (2015). Öğretmenlerin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(33), 167-185.

Karip, E. (1998). Dönüşümcü liderlik. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi, 4(16), 443-466.

Korkmaz, M. (2005). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi: sorunlar çözümler ve öneriler. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 237-252.

Kurt, T. (2006). Eğitim yönetiminde yerelleşme eğilimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 61-72.

MEB, (2017a). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara : MEB – Öğretmen Yetiştirme Genel Müdürlüğü.

MEB, (2017b). 2015-2016 eğitim ve öğretimde yenilikçilik ödülü alan çalışmalar. Ankara: MEB - Strateji Geliştirme Başkanlığı.

Mürtezaoğlu, S. (2015). Pozitif-negatif duyguların, otomatik düşüncelerin ve bazı kişisel değişkenlerin öğretmenlerin yenilik yönetimi yeterlik inanç düzeyleri üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Aydın Üniversitesi, İstanbul.

Ömür, Y.E. (2014). Lise yöneticilerinin yenilik yönetimi becerileri ile okullardaki örgütsel öğrenme mekanizmalarina yönelik öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.

Tahaoğlu, F. ve Gedikoğlu, T. (2009). İlköğretim okulu müdürlerinin liderlik rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(58), 274-298.

Top, M. Z. (2011). İlköğretim öğretmenlerin yenilik yönetimine ilişkin tutumlarının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi: İstanbul.

Türksoy, A. (2005). Otel işletmelerinde dış kaynaklardan yararlanma (outsourcıng). Ege Akademik Bakış Dergisi, 5(1), 11-18.

Uzkurt, C. (2010). İnovasyon yönetimi: inovasyon nedir, nasıl yapılır ve nasıl pazarlanır. Ankara Sanayi Odası Yayın Organı, 39.

Zerenler, M., Türker, N. ve Şahin, E. (2007). Küresel teknoloji, araştırma-geliştirme (ar-ge) ve yenilik ilişkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(17), 653-667.

İndir

Yayınlanmış

2023-06-11

Nasıl Atıf Yapılır

KARA, Y., BAYLAM, A., DOĞRU, B., CAN, R., TOKLU, M., & KARTAL, H. (2023). EĞİTİM ÖRGÜTLERİNDE YENİLİK YÖNETİMİ. Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies, 9(30), 17–30. https://doi.org/10.5281/zenodo.8023777