TÜRKİYE’DE ÖĞRETMENLERİN HİZMET İÇİ EĞİTİMLERİNE İLİŞKİN YAPILAN ARAŞTIRMALARIN İÇERİK ANALİZİ
Özet Görüntüleme: 402
/ 
PDF İndirme: 208
DOI:
https://doi.org/10.51293/socrates25-215Özet
Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de öğretmenlerin hizmet içi eğitimlerine ilişkin yapılmış araştırmaların incelenmesidir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi kullanılmıştır. Çalışmayı Türkiye’de 2015-2022 yılları arasında yapılmış, Google Akademik ve WOS (Web of Science) veri tabanlarında Scopus, ProQuest, H. W. Wilson, EBSCO, ULAKBİM gibi yaygın olarak tercih edilen indekslerde taranmış ve tam metnine ulaşılmış 145 makale oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri yayın yılı, yaklaşım türü, model/yöntem/desen, örnekleme türü, örneklem özellikleri, veri toplama araçları ve veri analiz teknikleri ile ilgili kategorilere ayrılmış ve içerik analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Verilerin içerik analizinde KNIME 4.10 içerik analiz programı, sayısallaştırılmasında ise SPSS (22.0) paket programı kullanılmıştır. Verilerin yüzde ve frekans değerleri incelenerek mevcut durum betimlenmeye çalışılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, öğretmenlerin hizmet içi eğitimlerine ilişkin araştırmalar en fazla 2017 ve 2016 yıllarında gerçekleştirilmiştir. Son yıllarda bu konuda yapılan araştırmaların sayısal olarak azaldığı görülmektedir. Araştırmalarda en çok tercih edilen yaklaşım türü nitel yaklaşım, model ise tarama modeli olmuştur. En çok tercih edilen örnekleme türü ise ölçüt örneklemedir. Araştırmaların çalışma grubunu çoğunlukla öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmalar en çok karma öğretmen branşlarıyla yürütülmüştür. En fazla kullanılan veri toplama aracı görüşme formu/odak grup görüşmesidir. En fazla tercih edilen veri analiz tekniği ise içerik analizidir.
Referanslar
Akkaş-Baysal, E. (2020). Türkiye’de dil öğrenme stratejileri konusunda yapılan çalışmaların incelenmesi: Meta değerlendirme. Uluslararası Bilim ve Eğitim Dergisi. 3(1), 13-27.
Aksakal, N. (2018). Beden eğitimi öğretmenlerine yönelik hizmetiçi eğitim içeriğinin değerlendirilmesi ve kurs program önerisi (Doktora tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 493397).
Amadi, M. N. (2013, May). In service training and professional development of teachers in Nigeria: Through open and distance education. Annual Meeting of the Bulgarian Comparative Education Society, 11th, Plovdiv, Bulgaria.
Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 231-274.
Berelson, B. (1952). Content Analysis In Communication Research, Free Press, Glencoe.
Cheng, E. W. L (2016). Maintaining the transfer of in-service teachers’ training in the workplace. Educational Psychology, 36(3), 444-460. doi:10.1080/01443410.2015.1011608
Cohen, L. ve Manion, L. (1994) Research Methods In Education, Routledge, London.
Creswell, J. W. (2013). Research Design: Qualitative, Quantitative, And Mixed Methods Approaches, Sage, New York.
Denzin, K. N. (1989). The Research Act: A Theoretical Introduction To Sociological Methods, Prentice-Hall, Inc., New Jersey.
Doğrul, H., Gülle, A., & Akay, C. (2022). Türkiye’de öğretmenlerin hizmet içi eğitimine yönelik ihtiyaçlarının belirlenmesi: Bir meta-sentez çalışması (2011-2020). Kesit Akademi Dergisi. 8(30), 157-180.
Dreer, B., Dietrich, J., & Kracke, B. (2017). From in-service teacher development to school improvement: factors of learning transfer in teacher education. Teacher Development, 21(2), 208-224. doi:10.1080/13664530.2016.1224774
Essel, R., Badu, E., Owusu-Boateng, W., & Saah, A. A. (2009). In-service training: An essential element in the professional development of teachers. Malaysian Journal of Distance Education. 11(2), 5564.
England, L. (1998). Promoting effective professional development in English language teaching (ELT). English Teaching Forum, 36, 18-27.
Ercan, T. & Kutay, M. (2022). Training professional smart city workforces through a partnership with technology firms. In J. R. Vacca (Ed.), Smart Cities Policies and Financing -Approaches and Solutions (181-196). Elsevier Inc.
EURYDICE (2004). Keeping Teaching Attractive For The 21st Century, European Unit, Brussels.
Gebel, S., & Tekin-Bozkurt, A. (2022). Öğretmenlerin Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yürütülen uzaktan hizmet içi eğitim faaliyetleri hakkındaki görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 6(1), 42-62.
Gültekin, M. (2020). Değişen toplumda eğitim ve öğretmen nitelikleri. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 10(1), 654-700. doi: 10.18039/ajesi.682130
Janis, I. L. (1943). Meaning and the study of symbolic behavior. Psychiatry, 6 (4), 425-439.
Kazmi, S. F., Pervez, T., & Mumtaz, S. (2011). In-service teacher training in pakistani schools and total quality management (TQM). Interdisciplinary Journal Of Contemporary Research In Business, 2, 238-248.
Kavcar, C. (1999) Nitelikli Öğretmen Sorunu. 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi Ulusal Sempozyumu, Tekışık Yayıncılık, Ankara.
Keleş, E., & Çelik, D. (2013). 2000-2010 yılları arasında bilgisayar teknolojileri ve eğitimde kullanımlarına yönelik yürütülen hizmet içi eğitim kursların incelenmesi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education. 1(2), 164-194.
Kocatürk, S. (2016). Hizmetiçi eğitimin çalışan performansına etkisi: Bir meta-analiz çalışması (Yüksek Lisans Tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 440597).
Koç, S. (1992). Teachers-on-line: An alternative model for inservice teacher training in ELT. In A. Daventry & A.J. Mountford & H. Umunç (Eds.). Tradition and Innovation: ELT and teacher training in the 1990s. Ankara: British Council.
Kombo, N.K., & Kakuba, S.J. (2020). Human resource training and development: An investigation into relationship between in-service training and quality teaching practices in secondary schools. Journal of Public Administration, Finance & Law, 18, 150-166.
Maden, S., & Önal, A. (2021). Türkçe öğretimine yönelik hizmet içi eğitim faaliyetleri üzerine bir inceleme (2001-2017 Arası). Milli Eğitim Dergisi. 50 (229), 295-318.
Mertens, D. M. (2014). Research And Evaluation In Education And Psychology: Integrating Diversity With Quantitative, Qualitative, And Mixed Methods, Sage, New York.
Mishra, S. P. (2017). Effectıve ıntegratıon of ıct wıth professıonal development of teachers. Scholarly Research Journal For Interdisciplinary Studies. 4(29), 4481-4486.
Mohamad, A. R. (1996). Staff development: Creating a learning culture, Jurnal Pendidikan Gerak, Bil.8, MPPP.
Nzarirwehi, J., & Atuhumuze, F. (2019). In-service training and professional development of primary school teachers in Uganda. IAFOR Journal of Education. 7(1), 19-36. doi: 10.22492/ije.7.1.02
Osamwonyi, E. F. (2016). In-service education of teachers: Overview, problems and the way forward. Journal of Education and Practice, 7(26), 83-87.
Özcan, Ş., & Bakioğlu, A. (2010). Bir meta analitik etki analizi: Okul yöneticilerinin hizmetiçi eğitim almalarının göreve etkisi. Hacetttepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 38, 201-2012.
Özer, S. (2012). Öğretmenlere ve yöneticilere göre ilköğretim 1.sınıf öğretmenlerinin genel yeterlikleri bakımından değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 314082).
Özyürek, M. (2008). Nitelikli öğretmen yetiştirmede sorunlar ve çözümler: Özel eğitim örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 6(2), 189-226.
Öztürk, M. & Sancak, S. (2007). Hizmet içi eğitim uygulamalarının çalışma hayatına etkileri. Journal of Yaşar University, 2(7), 761-794.
Perak Education Department (2010c). Pencapaian PMR Peringkat Daerah Manjung, Tahun 2005-2010. Ipoh, Perak: JPNP.
Rahman, F., Jumani, N. B., Akhter, Y., Chisthi, S. H. & Ajmal, M. (2011). Relationship between training of teachers and effectiveness teaching. International Journal of Business and Social Science, 2(4), 150-160.
Şahin, H., & Akıncı, M. (2020). Research trends towards teachers’ in-service training. Malaysian Online Journal Of Educational Sciences. 8(3), 35-50.
Taymaz, A. H. (1997). Hizmetiçi Eğitim-Kavramlar, İlkeler, Yöntemler, Tapu ve Kadastro Vakfı Matbaası, Ankara.
Türnüklü, A. (2001). Eğitimbilim alanında aynı araştırma sorusunu yanıtlamak için farklı araştırma tekniklerinin birlikte kullanılması. Eğitim ve Bilim. 26(120), 8-13.
Yıldırım, A. (2013). Türkiye’de öğretmen eğitimi araştırmaları: Yönelimler, sorunlar ve öncelikli alanlar. Eğitim ve Bilim, 38(169), 175-191.
Zeichner, K. (2005). A research agenda for teacher education. In M. Cochran-Smith & K. Zeichner (Eds.), Studying teacher education: The report of the AERA Panel on research and teacher education (pp. 737-759). Mahwah, NJ: Erlbaum.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
